Μια νεαρή ασθενής παρακολουθείται από γιατρό καθώς βιώνει την πρώτη της φορά που χάνει την παρθενιά της. Ο γιατρός παρακολουθεί έντονα καθώς ο ασθενής βιώνει τις αισθήσεις του αποπληθωρισμού.
Μια νεαρή ασθενής παρακολουθείται από γιατρό καθώς βιώνει την πρώτη της φορά που χάνει την παρθενιά της. Ο γιατρός παρακολουθεί έντονα καθώς ο ασθενής βιώνει τις αισθήσεις του αποπληθωρισμού.
Η σκηνή ανοίγει με μια νεαρή γυναίκα, ασθενή, ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου.Είναι νευρική και άβολη, αλλά ένας γιατρός είναι εκεί για να την παρηγορήσει.Ο γιατρός αρχίζει να εξηγεί στον ασθενή ότι κοντεύει να χάσει την παρθενιά της για πρώτη φορά.Ο ασθενής είναι διστακτικός, αλλά ο γιατρός τη διαβεβαιώνει ότι θα είναι καλά και ότι θα παρακολουθείται καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.Ο γιατρός προχωρά στη συνέχεια να γδυθεί και να έρθει μαζί με τον ασθενή στο κρεβάτι.Οι δύο ασχολούνται με παθιασμένο έρωτα, με τον γιατρό να παίρνει το προβάδισμα.Ο ασθενή βογκάει και στριφογυρίζει από ευχαρίστηση καθώς ο γιατρός την φέρνει με μαεστρία στην κορύφωση.Ο γιατρός συνεχίζει να παρακολουθεί τους ζωτικούς ασθενείς και να βεβαιώνεται ότι σε όλη τη διάρκεια των σκηνών είναι άνετη.Η εμπειρία σε όλο το τέλος της ασθενούς που έρχεται με την εμπειρία της:Ο γιατρός έχει χάσει την παρθένα, ο ασθενής έχει χάσει μόνο την παρθενία, η παρθενία:Παρακολούθηση, Παρθένος, Παρθένα, Παρθενική.
Български | الع َر َب ِية. | Bahasa Melayu | Português | עברית | Polski | Română | 汉语 | Русский | Français | Deutsch | Español | ह िन ्द ी | Svenska | Bahasa Indonesia | Türkçe | Suomi | Italiano | Nederlands | Slovenščina | Slovenčina | Српски | Norsk | ภาษาไทย | 한국어 | 日本語 | English | Dansk | Ελληνικά | Čeština | Magyar